MYC

MYC s. f. (pl. MYCA, dim. MYCŁA)

czapka (miękka w odróżnieniu od twardej → HÜT): Wjyr śłüfa yn zyta hytła, ȧ diöt hyna wiöe’s ȧzu kałd, do’h śłüf yr myc. ‘Spaliśmy w takich domkach, a tam wewnątrz było tak zimno, że spałem w czapce.’