NENA

Hasło po polsku
nazywać, nazwać, wołać, mówić na kogoś jakoś, podawać, określać, wymienić, wymieniać, wspomnieć, podawać
Hasło po wilamowsku
NENA
Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady

NENA v. (imp. sg. NEN, pl. NENT; part. perf. GYNANT + hon)

praesens

sg.

pl.

1. p.

NEN

NENA

2. p.

NENST

NENT

3. p.

NENT

NENA

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

NANT

NANTA

2. p.

NANTST

NANT

3. p.

NANT

NANTA

1. nazywać, nazwać, wołać: Müter, müter, ȧ höt mih «pyłwȧjz», gynant! ‘Mamo, mamo, on nazwał mnie «wiedźmą»!’; Har nent zen zun nö zem gycyłikja dźjada – Frana. ‘On nazywa syna po swoim zmarłym dziadku – Franciszek.’

2. mówić na kogoś jakoś, nazywać, nazwać kogoś kimś / jakoś: Nensty mejh łoügjelik? Nazywasz mnie kłamcą?’; Zater ȧ Myhuł zöfuł hułc triöen? Dos nen yh kroft! ‘Widzicie Michała, jak niesie tyle drewna? To się nazywa siła!’

3. podawać, określać (np. wartość): Nen den prȧjz. ‘Powiedz swoją cenę.’; Nö dam, wi’ȧ höt ȧ wat fu dam oüta gynant, wułd yh ejs śun mej ȧni tofa, do nist mytum, Göt byhit, ny pasjyt. ‘Po tym, jak określił wartość tego samochodu, nie chciałem / chciałam go nawet dotknąć, żeby nic się z nim, broń Boże, nie stało.’

4. nazywać, nazwać, wymieni(a)ć, wspomnieć, podawać (np. przykłady): Konsty mer dy wihtiksta wymysiöeryśa śrȧjwyn nena? ‘Czy możesz wymienić mi najważniejszych wilamowskich pisarzy?’; Ufer prifnan kund yh dy oła kontynenta ny nena, ȧn ȧzu mün śrȧjw yh zy wejder. ‘Na sprawdzianie nie mogłem wymienić wszystkich kontynentów, a więc jutro znowu go piszę.’; Dos wiöe śun uwa gynant. ‘To zostało już wspomniane wcześniej.’

Audio, do odsłuchu wymowy