NÖKWER

NÖKWER s. m. (pl. NÖKWYN, dim. NÖKWELA)

sąsiad: Mȧj nökwyn hon ȧ grusa epułboüm ȧn dy epułn bucta dy gancy naht ufs dah, do wer ny kunda śłöfa. ‘Moi sąsiedzi mają dużą jabłoń i jabłka całą noc spadając uderzały o dach tak, że nie mogliśmy spać.’

Por. też: dy nökweryn ‘sąsiadka’: Dy nökweryna gejn inda cyzoma y dy kjyh. ‘Sąsiadki zawsze razem chodzą do kościoła.’; cy nökwyś ‘po sąsiedzku, w sąsiedztwie’: Ejs wönt cy nökwyś. ‘Ona mieszka po sąsiedzku.’; der dyma ‘najbliższy sąsiad, współlokator’; dy nökwerśoft / nökśoft ‘sąsiedztwo, bliska okolica’.