NÖT

NÖT s. f. (pl. NÖTA)

1. nuta: Dy fłigja byśmysa ym müzykant dy nöta ȧn’ȧ wöst ny, wyłys śȧkla zih gyhjyt cy śpejła. ‘Muchy zapaskudziły muzykowi nuty i on nie wiedział, którą kropkę należy zagrać.’

2. ocena: Yr śül krigt yh łoüter güty nöta, ȧ mȧj zun kon zih yta koüm y dy ander klas derkrigja. ‘W szkole miałem same dobre oceny, a mój syn się teraz ledwo dostaje do następnej klasy.’

3. ścieg, szew: Myter hand łyt zih dy nöt ny ȧzu głȧjh nyn wi dy nymȧśin. ‘Ręką nie da się robić tak równego ściegu jak (robi) maszyna do szycia.’