Słownik

Hasło po polsku Hasło po wilamowsku Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady
pułapka FOŁ₃

FOŁ₃ s. n. (pl. FOŁN, dim. FOŁIHŁA)

pułapka: Har wyt ȧłȧn y mȧj foł nȧjfoła! ‘On sam wpadnie do mojej pułapki!’

Por. też: s’moüzfoł ‘łapka na myszy’,

pysk zwierzęcia, twarz człowieka PYSK

PYSK s. m. (pl. PYSKJA)

1. pysk zwierzęcia: Der hund śtakt ȧ pysk y dy śtroüh nȧj, ȧn diöt wiöe ȧ ejgl ȧn der bjydoka höt zih gyśtoha. ‘Pies wsadził pysk w krzaki, a tam siedział jeż i biedak się ukłuł.’

2. (pojorat. / pogard.) twarz człowieka: Yhy bej ȧzu śwah, do wen yh yn ham wa kuma, wa’h gryhta foła ufȧ pysk. ‘Jestem tak zmęczony, że jak tylko przyjdę do domu, to zaraz padnę na pysk.’ – ten wyraz jest mniej wulgarny niż w języku polskim.

pytać FREN

FREN v. (imp. sg. FRE, pl. FRET; part. perf. GYFRET + hon)

praesens

sg.

pl.

1. p.

FRE

FREN

2. p.

FREST

FRET

3. p.

FRET

FREN

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

FRET

FRETA

2. p.

FRETST

FRET

3. p.

FRET

FRETA

pytać: Yh wełd’üh fren, op jyr mer ny kynt hyłfa. ‘Chciałbym pana / panią spytać, czy nie mógłby mi pan / nie mogłaby mi pani pomóc.’; Zej höt’ȧ śun zöfuł möł gyfret, ȧ har ziöet nist ny cyryk. ‘Ona go już tyle razy pytała, a on nic nie odpowiada.’

płacić COŁA

COŁA v. (imp. sg. COŁ, pl. COŁT; part. perf. GYCOŁT + hon)

praesens

sg.

pl.

1. p.

COŁ

COŁA

2. p.

COŁST

COŁT

3. p.

COŁT

COŁA

 

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

COŁT

COŁTA

2. p.

COŁTST

COŁT

3. p.

COŁT

COŁTA

 

płacić: Wifuł cołsty fjyr di śtuw? ‘Ile płacisz za ten pokój?’

płakać GRENN

GRENN v. (imp. sg. GRȦJN, pl. GRȦJNT; part. perf. GYGRYN + hon)

praesens

sg.

pl.

1. p.

GRȦJN

GRENN

2. p.

GRȦJNST

GRȦJNT

3. p.

GRȦJNT

GRENN

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

GRȦN

GRYNN

2. p.

GRȦNST

GRYNT

3. p.

GRȦN

GRYNN

płakać: Ny grȧjnt, kyndyn, ny grȧjnt. ‘Nie płaczcie, dzieci, nie płaczcie.’; Yh ho gygryn, yh wa ny grynn / Yh wa śun nymer łöstik zȧjn. ‘Płakałam, nie będę [już] płakać / Nie będę już nigdy radosna.’

płaszcz MANTUŁ

MANTUŁ s. m. (pl. MANTUŁN)

płaszcz: Yhy wułd ufȧ Üral nama ȧ dyna mantuł, yhy het ym jyśta cug derfrün. ‘Chciałem / Chciałam zabrać na Ural cienki płaszcz, zamarzłbym / zamarzłabym w pierwszym pociągu.’

Por. też: der rȧnmantuł ‘płaszcz przeciwdeszczowy’.

płot COÜN

COÜN s. m. (pl. CIÖEN, dim. CIÖENŁA)

płot: Dy nökwyn śteła’a ȧn noüa coün uf. ‘Sąsiedzi budują nowy płot.’

płótno, ekran projekcyjny (rozwijany) ŁȦJMYT

ŁȦJMYT s. f., sg. tant.

1. płótno (głównie lniane): Jyśter fün dy Wymysiöejyn myter łȧjmyt uf Win, Grac, ȧn zugiöe uf Pȧri ȧn London. ‘Dawniej Wilamowianie jeździli z lnianym płótnem do Wiednia, Grazu, a nawet do Paryża i Londynu.’

2. ekran projekcyjny (rozwijany): Ufa konferencyja wȧjza dy profesiöen jyr prezentȧcyja ufer łȧjmyt. ‘Na konferencjach profesorzy wyświetlają prezentacje na ekranie.’

płuco, płuca, znak serca, kier PŁOÜC

PŁOÜC s. f. (pl. (rzad.) PŁOÜCA, dim. PŁOÜCŁA)

1. płuco, płuca: Ȧ zyty łöft ej zjyr güt uf dy płoüc. ‘Takie powietrze jest bardzo dobre na płuca.’

2. znak serca, kier (w kartach): Der kyng-płoüc dos ej ȧ ogyzany kiöet. ‘Król kier to mocna karta.’

UWAGA: W odróżnieniu od języka polskiego, w którym wyraz płuca najczęściej używany jest w liczbie mnogiej, o ile mowa o parze płuc, o tyle w języku wilamowskim liczba mnoga tego wyrazu jest właściwie nieużywana.

pług FŁÜG / FŁUG

FŁÜG / FŁUG s. m. (pl. FŁIG, dim. FŁIGŁA)

pług: Wen dy jest mytum fłüg, ȧdśtejn dy fühja. ‘Kiedy orzesz pługiem, powstają bruzdy.’

płynąć, pływać okrętem, statkiem ŚYFA

ŚYFA v. (imp. sg. ŚYF, pl. ŚYFT; part. perf. GYŚYFT + hon / zȧjn)

praesens

sg.

pl.

1. p.

ŚYF

ŚYFA

2. p.

ŚYFST

ŚYFT

3. p.

ŚYFT

ŚYFA

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

ŚYFT

ŚYFTA

2. p.

ŚYFTST

ŚYFT

3. p.

ŚYFT

ŚYFTA

płynąć / pływać okrętem, statkiem: Ȧh, wen yh wje kyna śyfa, to wje’h błȧjn ȧ kapitan fu ȧm grusa śejf. ‘Ach, gdybym umiał pływać (statkiem), to bym został kapitanem dużego statku.’

płyta DVD DVD-PŁACŁA

DVD-PŁACŁA s. n. (pl. DVD-PŁACŁA)

płyta DVD: Yhy ho ȧn zyta laptop, wu’ȧ kon kȧ CD- ȧn DVD-płacła ny śpejła – cy dam müswer ekstra ȧn hesaśpejłer kiöefa. ‘Mam taki laptop, gdzie nie można odtwarzać płyt CD i DVD – musimy do tego specjalnie kupić odtwarzacz zewnętrzny.’

Zob. też: → PŁACŁA

płytki FAH

FAH adj.

płytki: Ȧ decydjyt ȧ fłus nejwercywota, wen’ȧ wyt fynda, wun s’woser ej fah. ‘Zdecydował przejść rzekę w bród, gdy znajdzie [miejsce], gdzie woda jest płytka.’

pływać, płynąć, popłynąć ŚWYMA

ŚWYMA v. (imp. sg. ŚWYM, pl. ŚWYMT; part. perf. GYŚWUMA + zȧjn / hon)

praesens

sg.

pl.

1. p.

ŚWYM

ŚWYMA

2. p.

ŚWYMST

ŚWYMT

3. p.

ŚWYMT

ŚWYMA

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

ŚWUM

ŚWUMA

2. p.

ŚWUMST

ŚWUMT

3. p.

ŚWUM

ŚWUMA

pływać, (po)płynąć: Ym kołda woser śwymt zih beser owi yr zyta wiöema züp wi y miöehja basena. ‘W zimnej wodzie lepiej się pływa niż w takiej ciepłej zupie jak w niektórych basenach.’

Jeśli czasownika ŚWYMA używa się w znaczeniu zmiany miejsca, np. Ejs ej ejwyn fłus gyśwuma. ‘Ona przepłynęła rzekę.’, łączy się on tylko z czasownikiem posiłkowym zȧjn. Jeśli zaś mowa o samym procesie pływania, możliwe jest użycie zarówno zȧjn, jak i hon: Jyśter ej’ȧ / höt’ȧ gan gyśwuma, oder yta gejt’ȧ koüm ufȧ basen. ‘Dawniej często pływał, ale teraz ledwo chodzi na basen.’

Por. też: śwyma wi dy akys ‘bardzo źle pływać / płynąć (dosł. ‘pływać / płynąć jak siekiera’)’: Gej ny, wu’s tif ej: yhy wȧs, wi dy śwymst. – No wi? – Wi dy akys! ‘Nie chodź tam, gdzie jest głęboko: wiem, jak pływasz. – No jak? – Jak siekiera!’